Zwemmend in de oceaan van het universum

In veel culturen wordt de Schildpad beschouwd als een heilig dier. Vanuit de Maya wijsheid draagt de Schildpad de kennis van de tijd op haar schild mee. Volgens een Indiaanse legende draagt de Schildpad het continent Amerika op zijn rug. Hindoes zien de Schildpad als de aarde waarop we leven, zwemmend in de oceaan van het universum. Sjamanen zeggen dat zij hun kennis van de Schildpad kregen. En ik...

Bij mij is alles veranderd na mijn ontmoeting met een zeeschildpad in Mexico, in het voorjaar van 2015.

Twee weken lang hadden we rondgereisd op de meest mooie en verlaten plaatsen. Weg van het toerisme. Terug naar oude wijsheden. Op blote voeten tempels en piramides beklimmen. Terug in verbinding met mijn eigen Wijsheid.

Op een van de laatste dagen gingen we snorkelen, bij de zeeschildpadden. Klinkt bijzonder, maar ik was alleen maar in de war. Het voelde respectloos voor de zee, de natuur en vooral voor de schildpadden. Tranen in mijn ogen en niet wetend of ik dat water wel in wilde. Ik heb het toch gedaan. En toen was ze daar ineens. Ik zwom wat achteraan en ineens was ik alleen met haar. Keken we elkaar aan. En wat ik in die ogen zag, is met geen woorden te beschrijven. Het veranderde alles...

Voor mij is ze Grootmoeder. Grootmoeder van alle moeders en van Moeder Aarde. Zij draagt en beschermt de Aarde. Ze draagt en beschermt ons. Ze draagt mij. En ze heeft een oeroude wijsheid in mij aangeraakt, die vanaf dat moment weer volledig aanwezig kan en mag zijn.

Ze vraagt mij om mijn verhaal los te laten. Om te vertragen. Ze legt me uit dat in de vertraging stilte, vooruitgang, kennis en wijsheid zit. In de vertraging kom je los van de dingen waar het niet om gaat. Zodat je weer helder kunt zien.

Ze vraagt mij om te gaan staan in mijn wijsheid. Net als zij; in alle rust, dobberend in de oceaan van het universum, totdat er iemand langs komt zwemmen en me aankijkt ...

Grootmoeder Schildpad. Draagster van de Aarde, zwemmend in de oceaan van het universum.